Historia Colta i innej broni z Dzikiego Zachodu

[DeletedUser]

Colt buntline special

Firma Colt Patent Firearms Company powstała w roku 1836, by produkować rewolwery kapiszonowe według patentu Samuela Colta. Produkcja rewolwerów kapiszonowych trwała w fabryce Colta bardzo długo, bo pierwsze naboje nabojowe powstały dopiero w końcu lat sześćdziesiątych XIX wieku, po śmierci przeciwnego im wynalazcy i upowszechnieniu nabojów scalonych centralnego zapłonu. W 1872 roku powstał model Peacemaker, który w następnym roku przyjęła pod oznaczeniem Single Action Army do uzbrojenia armia amerykańska. SAA był wielkim sukcesem komercyjnym, oprócz zamówień wojskowych fabryka sprzedała dziesiątki tysięcy tych rewolwerów osadnikom kolonizującym Dziki Zachód. Jego produkcja ustała dopiero w roku 1942, gdy fabryka musiała przejść na produkcję wojenną, ale już w końcu lat czterdziestych SAA wrócił do produkcji i w różnych odmianach wytwarzany jest do dziś. W pierwszym okresie wytworzono ich 357 000, po drugiej wojnie światowej powstało ich jeszcze 250 000, a mimo to nadal jest na nie popyt i jeszcze miejsce na rynku na kopie, produkowane na całym świecie, wszędzie gdzie docierają westerny, które nie potrafią się bez nich obejść. Do tej pory seryjnie produkowano ponad 30 wersji kalibrowych SAA, od rewolwerów na naboje 4 mm bocznego zapłonu produkcji niemieckiej firmy Erma po brytyjskie kopie na nabój .476 Eley, kalibru 12 mm. SAA mają lufy bardzo różnej długości, od bardzo krótkich Marshall's Model o lufach długości 63 mm po bardzo długie rewolwery Buntline z lufami długości 305 mm. Obecnie Colt produkuje SAA na naboje .45 LC i .44-40 WCF, stary nabój do karabinka Winchestera. W czasach Dzikiego Zachodu cywile chętniej kupowali tę drugą wersję, bo strzelała tym samym nabojem, co równie zrośnięty z legendą Pogranicza karabinek powtarzalny Winchestera z zamkiem dźwigniowym. Następcą rewolwerów SAA były już nowoczesne rewolwery z mechanizmem spustowym z samonapinaniem, Double Action Army kalibru 9 mm.


Dane pochodzą z
Encyklopedii Pisotletów i Rewolwerów



Winchester M1866 - amerykański karabin powtarzalny z zamkiem dwutaktowym, przeładowywany przy pomocy dźwigni (lever-action).
M1866 był udoskonaloną wersją karabinu Henry'ego z 1858 roku. Podstawową zmianą było wyposażenie karabinu M1866 w umieszczone po prawej stronie komory zamkowej okna przez które ładowano stały magazynek rurowy (otwór i zamykającą go klapkę zaprojektował Nelson King). M1866 był produkowany przez firmę Olivera F. Winchestera.
Karabin M1866 miał komorę zamkową wykonaną z mosiądzu i z tego powodu był znany jako Yellowboy (ang. żółty chłopiec). Zastosowanie stosunkowo słabego materiału do wykonania komory zamkowej było możliwe ponieważ M1866 był zasilany stosunkowo słabą amunicją amunicją bocznego zapłonu.
Od 1873 roku Winchester produkował nowy karabin M1873 zasilany amunicją z zapłonem centralnym, ale M1866 był produkowany do 1898 roku.

Dane pochodzą z Wikipedi

Winchester Model 1873 Short Rifle

 

[DeletedUser]

Deringer (derringer) - rodzaj małego, kieszonkowego pistoletu. Nazwa pochodzi od nazwiska konstruktora Henrego Deringera.

Początkowo słowo deringer oznaczało mały pistolet kieszonkowy z zamkiem kapiszonowym, później pojawiły się deringery na amunicję scaloną, często posiadające blok dwóch lub czterech luf z kurkowym mechanizmem uderzeniowym. Kolejne naciśnięcia spustu powodują odpalenie pocisków z kolejnych luf. Ładowanie broni odbywa się przez "złamanie broni".

 

[DeletedUser279]

Proca katapulta to rodzaj broni miotającej. Najprostsza ręczna proca katapulta zbudowana jest z patyka w kształcie litery Y oraz z kawałka gumy przymocowanego do górnych jego końców. Aby strzelić, najpierw należy naciągnąć gumę z pociskiem (najczęściej kamieniem), a następnie ją puścić.


Dane przy użyciu portalu "Wikipedia"

 

[DeletedUser]

Kartaczownica Gatlinga

Pierwsza udana konstrukcja karabinu maszynowego. Swoją nazwę zawdzięcza konstruktorowi - Richardowi Gatlingowi (Richard Gatling). Gatling wykorzystał pojawienie się nabojów zespolonych z metalową łuską i opracował nowatorski system odpalania ładunków z poszczególnych luf, połączony z ruchem samych luf, podajnika i zamka. Dzięki temu jego broń miała teoretyczną szybkostrzelność około 1200 strzałów na minutę, a szybkostrzelność praktyczna dochodziła do 400 strzałów na minutę.



Żeby nie strzelić gafy, dane z "Wikipedi"

 

[DeletedUser7941]

KABURA do PEACEMAKER kal.45 S.Colt USA-1886 DENIX

Przedstawiam kaburę do colta firmy hiszpańskiej DENIX Nr katalogowy Colta 1186 do wersji ozdobnej grawerowanej proponuję kaburę otwartą z wycięciem aczkolwiek poniżej przedstawiona też pasuje. Kabura została wykonana z wysokogatunkowej wyselekcjonowanej skóry o grubości około 5 mm. W naszej ofercie znajdują się kabury ozdobione dodatkowym wytłoczeniem przedstawiającym motyw roślinny lub kowboja, Indianina oraz oznaczone gwiazdą szeryfa natomiast kabury wojskowe zamykane oznaczone znakiem CS i US

tylko takie coś się znalazło ;d

 

[DeletedUser]

A teraz o broni, która nie pojawiła sie w grze a mogłaby:

Colt Neavy, doistępny w Polsce legalnie, bez zezwolenia na posiadanie broni:

Rewolwer Navy to kolejna modyfikacja jednej z pierwszych wielostrzałowych konstrukcji krótkich - rewolweru 1947 znanego jako Walker-Whitneyville. Zaprezentowany na londyńskiej konferencji w 1851 roku i tego samego roku wprowadzony na uzbrojenie marynarki wojennej USA.

Cacko kosztuje coś w granicach od 1000 do 2000 zł w zależnosci od producenta. Piękna broń. Każdemu fanowi Dzikiego Zachodu polecam sobie zobaczyć rewolwery i karabiny dostępne na Militaria.pl. Rzecz nad którą naprawdę warto się zastanowić. Np. popatrzcie na tego Colta Pocket'a. Czyż nie jest śliczny?

 

[DeletedUser]

chciałbym dopowiedzieć do postu 1.:
inna nazwa colta peacemaker to peacekeeper!
nazwa tego rewolweru znaczy miej więcej zaprowadzacz pokoju!
hihi hehe

 

[DeletedUser]

Rewolwer wiązkowy, inaczej "pieprzniczka" (ang. pepper-box) – krótka broń palna odprzodowa, wyposażona w zespół 4-6 luf. Nacisk na spust powodował obrót luf, napięcie kurka, a następnie strzał.

Pierwsze rewolwery wiązkowe skonstruowano na początku XIX wieku, po wynalezieniu zamka kapiszonowego. Największą popularnością cieszyły się w latach 20. i 30. XIX wieku. Pieprzniczki były najczęściej bronią o kalibrze 8-12 mm, przeznaczoną do obrony osobistej.

Pojawienie się w połowie lat 30. XIX wieku rewolwerów z obrotowymi bębnami nabojowymi spowodowało zaprzestanie produkcji rewolwerów wiązkowych. Wiele z nich przekonstruowano na rewolwery przejściowe.
______________________
Wikipedia.pl Polecam


www.the-west.pl]

Rewolwer - The Best


www.the-west.pl]

a ten taki sobie !

 

[DeletedUser]

Pistol, Revolver, 38 No.2 Mk I - brytyjski rewolwer produkowany przez Royal Small Arms Factory (RSAF) w Enfield.c

Historia konstrukcji
Doświadczenia pierwszej wojny światowej sprawiły że brytyjskie War Office postanowiło zastąpić rewolwer Webley Mk IV kalibru .455 nową konstrukcją. Odmiennie niż w innych europejskich krajach gdzie rewolwery były zastępowane przez pistolety uznano że optymalne będzie skonstruowanie nowego rewolweru.

Za największe wady Webleya MKIV uznawano duży odrzut i masę - pochodne dużego kalibru. Dlatego wraz z nowym rewolwerem postanowiono wprowadzić nową amunicję mniejszego kalibru. W celu zmniejszenia kosztów i zaoszczędzenia czasu postanowiono dostosować do potrzeb armii brytyjskiej nabój .38 S&W (9 x 20 mm R).

Propozycję skonstruowania nowej broni złożono firmie Webley, ale ta nie chciała się zgodzić na odstąpienie patentu na nowa broń podejrzewając że w takim wypadku głównym producentem staną się państwowe zakłady RSAF w Enfield. Po odmowie Webleya zadanie skonstruowania nowego rewolweru powierzono konstruktorom zakładów w Enfield. Ci wykorzystując fakt wygaśnięcia patentów Webleya na rewolwer Mk IV skonstruowali broń wyraźnie na nim wzorowaną. Pomimo takiego ułatwienia skonstruowanie nowego rewolweru zajęło kilka lat i prototyp był gotowy dopiero w 1927 roku.

Po testach rozpoczęto przygotowania do rozpoczęcia produkcji seryjnej, ale wprowadzenie nowej broni do uzbrojenia opóźnił Wielki Kryzys. Nowy rewolwer został przyjęty do uzbrojenia 2 czerwca 1932 roku i stał się w ten sposób ostatnim, nowym typem rewolweru wprowadzonym do uzbrojenia armii europejskiej.

Wcześniej, 6 listopada 1930 do uzbrojenia wprowadzono do uzbrojenia amunicję nowego rewolweru, nabój rewolwerowy "Cartrigde, SA, ball, revolver, .380 inch Mark I". Nabój ten naruszał międzynarodowe konwencje (miał pocisk pozbawiony płaszcza) i dlatego 22 października 1937 roku wprowadzono do uzbrojenia nabój z pociskiem pełnopłaszczowym Mark II (w odmianach Mk II elaborowanej kordytem i Mk IIZ elaborowanej prochem nitrocelulozowym. Produkcję amunicji Mark II rozpoczęto w październiku 1938 roku.

W następnych latach rewolwer No.2 był produkowany w małych ilościach (do 1939 roku 16 500 szt.). Najwięcej wyprodukowanych rewolwerów No.2 trafiło w ręce załóg pojazdów pancernych. Wkrótce zaczęły się one skarżyć że w ciasnych wnętrzach pojazdów ogon kurka zahacza o kable i inne elementy wyposażenia co często kończy się urwaniem kabury (kabury czołgistów nie miały klapy). Reagując na skargi czołgistów postanowiono pozbawić kurek ogona. Ponieważ uniemożliwiało to ręczne napinanie kurka mechanizm spustowy nowej wersji przebudowano z SA/DA na DAO. Wersję z mechanizmem spustowym DAO i obciętym ogonem kurka przyjęto do uzbrojenia 22 czerwca 1938 roku jako No.2 Mk I*. Jednocześnie zalecono stopniową przebudowę starszych rewolwerów do nowego standardu.

Po wybuchu drugiej wojny światowej rozpoczęto masową produkcję rewolweru No.2. Ponieważ zakłady w Enfield były obciążone produkcją karabinów maszynowych Bren i karabinów SMLE i nie były w stanie wyprodukować odpowiedniej ilości rewolwerów produkcję podjęły inne zakłady.

Pierwsze były Albion Motor Ltd. w Glasgow. Rewolwery No.2 były w nich produkowane pomiędzy czerwcem 1941 a marcem 1943 roku (wyprodukowano 21 422 szt. rewolwerów No.2).

Od marca 1943 roku końcowy montaż rewolwerów odbywał się ponownie w zakładach w Enfield, ale większość części była wytwarzana przez Singer Sewing Machines Ltd. w Clydebank. W międzyczasie 29 lipca 1942 roku do uzbrojenia wprowadzono uproszczoną wersję No.2 MK I**. Do końca wojny w zakładach w Enfield wykonano ok. 250 000 rewolwerów No.2.

Rewolwery No.2 zostały wycofane w uzbrojenia w 1957 roku (zastąpiła je wersja Browninga HP oznaczona jako L9A1). Wraz z jego wycofaniem rewolwery zniknęły z uzbrojenia europejskich armii.
Wersje

* No.2 Mk I - pierwsza wersja seryjna. Mechanizm spustowy SA/DA, kurek z ogonem. Większość egzemplarzy tej wersji po 1938 roku przebudowano na wersję Mk I*.
* No.2 Mk I* - wersja z mechanizmem spustowym DAO, kurek bez ogona. Rewolwery tej wersji miały zmienione okładki rękojeści dające lepsze oparcie chwytu w dłoni przy samonapinaniu.
* No.2 Mk I** - uproszczony wariant wersji No.2 Mk I* pozbawiony bezpiecznika kurkowego (zabezpiecza on broń przed wystrzałem w przypadku uderzenia w zwolniony kurek). Jeszcze przed zakończeniem wojny rewolwery tej wersji wycofano z uzbrojenia i przebudowano do standardu No.2 Mk I*.
* No.2 Mk I** z lufą 2" - pochodząca z lat 60. XX wieku modyfikacja sprzedawana na amerykańskim rynku cywilnym.

 

[Old Shatterhand1]

TOMAHAWK

Tomahawk - rodzaj broni z małą siekierką i długim drzewcem, nie miał obucha. Najczęściej był obosieczny, czasami jedna strona ostrzona w szpic. Używany przez Indian północnoamerykańskich jako broń do uderzania lub miotania. Pierwotnie miał kamienny toporek, później, po przybyciu Europejczyków, stosowano żelazo.

Słowo zapożyczone od Indian używających algonkinu do języka angielskiego w XVIIw.

Używany przez plemiona Siuksów, Nawahów, Apaczów, Czarne Stopy oraz Irokezów.

 

[DeletedUser]

Siekiera, topór – najstarsze, nadal używane, złożone narzędzie i broń obuchowo-sieczna. Wynaleziony przed rokiem 12000 p.n.e.. Jest rozwinięciem pomysłu kija z obciążonym końcem, który dał początek takim wynalazkom jak: maczuga, młotek, motyka, topór ciesielski itp. Zmieniał się materiał i zastosowanie, ale zasada działania pozostała nie zmieniona


Z WIKIPEDII

 

[DeletedUser8272]

Smith & Wesson model 1

Do roku 1857 Colt był w dzięki swoim patentom monopolistą jeśli chodzi o produkcję rewolwerów na rynek amerykański. Jednak zbliżający się termin wygaśnięcia patentów Colta spowodował intensyfikację prac nad rewolwerami w USA. Wśród firm oczekujących na możliwość wprowadzenia własnego rewolweru na rynek była firma Smith & Wesson założona w 1856 roku przez Horace Smitha i i Daniela B. Wessona. Początkowo planowali oni rozpoczęcie produkcji rewolweru skonstruowanego przez Wessona, ale kiedy rozpoczęto już przygotowania do rozpoczęcia produkcji natknął się on na należący do Rollina White'a patent dotyczący rewolweru odtylcowego wyposażonego w bęben amunicyjny z komorami przelotowymi, zasilanego nabojami scalonymi.

Po odszukaniu White'a właściciele firmy Smith & Wesson zaproponowali mu 25 centów od każdego rewolweru wyprodukowanego przez tę firmę w zamian za wyłączność na korzystanie patentu.

Produkcję nowego rewolweru rozpoczęto w 1868 roku. Rewolwer strzelał nabojem .22 S&W Short (wymiarowo identycznym z współczesnym nabojem .22 Short, ale elaborowanym prochem czarnym, a nie proch bezdymnym).

Rewolwer Model 1 osiągnął duży sukces rynkowy. Po 1868 roku produkowano około 20 000 tych rewolwerów. Były one popularne szczególnie na Wschodnim Wybrzeżu gdzie rzadko noszono broń na wierzchu, ale nadal przydawała się broń do samoobrony. Rewolwer Model 1 był produkowany do 1881 roku. S&W Model stał się podstawą do opracowania większych rewolwerów S&W Model 2 i S&W Model 1½

 

[DeletedUser]

Winchester M1866 - amerykański karabin powtarzalny z zamkiem dwutaktowym, przeładowywany przy pomocy dźwigni (lever-action).

M1866 był udoskonaloną wersją karabinu Henry'ego z 1858 roku. Podstawową zmianą było wyposażenie karabinu M1866 w umieszczone po prawej stronie komory zamkowej okna przez które ładowano stały magazynek rurowy (otwór i zamykającą go klapkę zaprojektował Nelson King). M1866 był produkowany przez firmę Olivera F. Winchestera.

Nie ma go w grze, ale był używany na dzikim zachodzie. Prawdopodobnie będzie wprowadzony jako broń dystansowa, ale nie do pojedynków.

 

[DeletedUser]

A ja inaczej napiszę

Dzban - naczynie o szerokim zastosowaniu. Dzbany służą zwykle do przenoszenia lub przechowywania płynów lub drobnoziarnistych materiałów sypkich.
Typowy dzban składa się przysadzistego, pękatego brzuśca, wylewu oraz uchwytu. Zwykłe dzbany nie posiadają stopy oraz przykrycia. Pokrywki występują w dzbanach służących do transportu (na przykład takich jak na zamieszczonym obok obrazie Francisco Goyi "Donoszenie wody"). Mniejsze dzbany (zwane dzbankami) bywają elementem zastawy stołowej. Mogą być wykonane z różnych materiałów, często wyrabia się je ze szkła, metalu lub ceramiki.

Sztylet (staropolskie tulich, włoskie stiletto) - krótka, biała broń sieczna o prostej, cienkiej, ostro zakończonej trójgraniastej głowni i krótkim, prostym jelcu, przeznaczona do kłucia. Sztylet jest rodzajem noża. Najwcześniejsze formy sztyletu, wykonywane z kamienia, kości lub rogu, znane są z paleolitu. Rozpowszechnił się w okresie średniowiecza i renesansu, kiedy był wykonywany w całości ze stali.
Sztyletów używano także do zabójstw, m.in. do eliminacji przeciwników politycznych, np. Juliusza Cezara. Na podobieństwie sztyletu robiono też maczety.

Z Wikipedii

 

[Vild]

Bicz (knut,bat) - Jest to kilka splecionych ze sobą rzemieni przymocowanych do drewnianej rękojeści.

Łom – narzędzie składające się z metalowego pręta z jednym zakrzywionym końcem i spłaszczonym drugim końcem, często jest zaopatrzony we wcięcie na zakrzywionym końcu, służące do wyciagania gwoździ. Łom służy jako dźwignia do rozdzielania dwóch przedmiotów lub do wyjmowania gwoździ. Łomy są często wykorzystywane do otwierania drewnianych skrzyń.

Kij – kawałek drewna o cylindrycznym kształcie, o różnej długości i grubości, posiadający dwa lub więcej końców (rozwidlenia), który został ułamany lub obcięty z drzewa, krzewu, trzciny lub trawy (bambus), ewentualnie wystrugany z drewna.

Kij bojowy – najprostsza odmiana broni drzewcowej różnej długości (od kilku cm do 2,5 metra) i kształtu. Nie posiada grotu. Końce naturalne lub specjalnie dla celów walki spreparowane (zaostrzone, pogrubione lub okute metalem). Kij był chętnie wykorzystywany jako broń przez ludność cywilną, wędrowców, mnichów, a nawet przez straże miejskie – szczególnie w sytuacjach, gdy użycie broni ostrej było niewskazane lub zabronione.

 

[DeletedUser]

Tomahawk




Tomahawk - rodzaj broni z małą siekierką i długim drzewcem, nie miał obucha. Najczęściej był obosieczny, czasami jedna strona ostrzona w szpic. Używany przez Indian północnoamerykańskich jako broń obuchowo-sieczna lub broń miotana. Pierwotnie miał kamienny toporek, później, po przybyciu Europejczyków, stosowano żelazo.

Słowo zapożyczone od Indian używających algonkinu weszło do języka angielskiego w XVIIw.

Używany przez plemiona Siuksów, Nawahów, Apaczów, Czarne Stopy oraz Irokezów.
^^^^^^^^^^
Wiem że było ale dorzuciłem zdjęcie

Krzemień

Krzemień - skała osadowa, skrytokrystaliczna, krzemionkowa (biochemiczna lub chemiczna), występująca w formie kulistych, bulwiastych, bochenkowatych lub soczewkowatych konkrecji w obrębie skał niekrzemionkowych reprezentowanych przez wapienie, margle, dolomity. Z utworami otaczającymi tworzy ostre granice, co odróżnia je od czertu. Zwykle jest pokryty jasną korą krzemionkową, bardziej miękką od samego krzemienia.

* używany był od prehistorii przez człowieka jako materiał do wyrobu narzędzi, broni i do krzesania ognia. Był jednym z pierwszych surowców wydobywanych na skalę przemysłową, np. w Krzemionkach koło Ostrowca Świętokrzyskiego
* obecnie nadal jest surowcem w przemyśle ceramicznym i materiałów ściernych
* służy do wyrobu farb
* do produkcji kul stosowanych w młynach
* zastosowanie w jubilerstwie ograniczone. Wyrabia się przede wszystkim przedmioty artystyczne i dekoracyjne (blaty do stołów, popielniczki, stojaki do książek, przyciski do listów).

(a my nim się tłuczemy )


Wikipedia

 

[DeletedUser]

Finka:

Finka, nóż fiński - nóż używany zwykle przez harcerzy i turystów. Ma ostrze długości około 12 cm, rączkę najczęściej z tworzywa sztucznego i skórzaną pochewkę. Zwykle posiada jelec.
Oryginalna finka - puukko to nóż myśliwych z Laponii. Ma krótkie ostrze i rękojeść drewnianą lub z rogu.

 

[DeletedUser]

"Muszkiet – gładkolufowa broń palna długa, z zamkiem lontowym, ładowana od wylotu lufy czyli odprzodowo, kalibru od 17 do 25 milimetrów. Pojawił się na polach bitew w początkach XVI wieku w armiach włoskich i hiszpańskich (pierwsze wzmianka pochodzi z roku 1512 z Rawenny), następnie rozpowszechnił się w całej Europie. Maksymalna donośność muszkietu wynosiła około 300 m, a szybkostrzelność zmieniała się wraz z postępem technologicznym od 1 strzału na 12 minut do 1 strzału na 2 minuty pod koniec XVII wieku. Ze względu na wagę broni, podczas strzału żołnierz często opierał broń na specjalnej podpórce w kształcie widełek zwanej forkietem. Żołnierze, których główną bronią był muszkiet, nosili nazwę muszkieterów."

Różne rodzaje muszkietów :

 

[DeletedUser]

rozbita butelka po winie
//połączono, Weronika
Shotgun


Broń gładkolufowa, strzelająca śrutem. Swój początek wzięła od broni myśliwskiej, jednak szybko zauważono, że wersja z krótszą lufą jest niezwykle przydatna w walce na krótki dystans. Rozpędzona chmura śrutu zabijała lub raniła przeciwnika nawet wtedy, gdy nie było zbyt wiele czasu na celowanie. Prymitywna konstrukcja była niezawodna - nigdy się nie zacinała. Amunicję można było wytwarzać samemu, strzelanie nie wymagało od strzelca wielkich umiejętności. Była to na tyle popularna broń wśród farmerów, że powstał nawet termin "shotgun wedding", czyli ślub, do którego pana młodego motywował teść ze śrutówką

Biali osadnicy na kontynencie amerykańskim potrzebowali nieco innej broni niż europejscy myśliwi, ponieważ dla nich łowiectwo było nie rozrywką, a środkiem zdobywania pożywienia. Karabin natomiast był narzędziem codziennego użytku, a nie przedmiotem zbytku. Potrzebna była więc broń celna, możliwie lekka i ekonomiczna.

W zasadzie niewiadomo skąd wzięła się nazwa "sztucer z Kentucky" (Kentucky Rifle) - nie ma wyraźnego powodu aby tę broń tak nazywać, a nazwa ta pojawiła się po raz pierwszy w piosence "The Hunters of Kentucky" w 1812 roku. Karabin ten powstał bowiem w Pensylwanii w kolonii Lancaster i Reading (powstałej w 1681), gdzie większość osadników była pochodzenia niemieckiego. W broni więc widać wpływy ówczesnych konstrukcji niemieckich.

Broń określana jako sztucer z Kentucky (ale także znana pod innymi nazwami: American Rifle, Long Rifle czy Pensylwania Rifle) miała kilka charakterystycznych cech:

* była pozbawiona wszelkich zdobień, tak popularnych w broni myśliwskiej w Europie.
* miała długą lufę (100-125-cm) co znacznie zwiększało celność broni (było to około 15% więcej niż długości luf karabinów europejskich) m.in. poprzez fakt, że w tak długiej lufie proch spalał sie prawie całkowicie zwiększając prędkość początkowa i energię pocisku.
* miała mocno wygiętą kolbę z silnie wklęsłą stopką, co poprawiło wygodę składania się do strzału.
* kaliber broni był mniejszy w stosunku do kalibru europejskich sztucerów i wynosił 10-14mm, co oprócz zwiększenia prędkości początkowej (pocisk był lżejszy) dawało też oszczędność ołowiu i prochu (mniejszy ładunek) - co nie było bez znaczenia w sytuacji osadnictwa Nowego Świata.
* zamki skałkowe stosowane w sztucerach osadników były proste w stosunku do tych stosowanych w Europie, ale musiały umożliwiać naprawę za pomocą prostych narzędzi w różnych warunkach.
* celownik składał się zwykle ze słupkowej muszki i szczerbiny w kształcie litery V.


"Kentucky Rifle" to nie tyle typ broni (bo karabinów myśliwskich nie produkowano wówczas w dużych seriach), ale raczej klasa broni, stąd trudno o jakieś jednolite dane techniczne, ale przykładowy sztucer z Kentucky charakteryzował się następującymi parametrami:
Parametry

* Kaliber broni - ok. 10-14 mm (.40 - .55)
* Długość broni - 1500mm
* Długość lufy - 1100mm
* Masa broni - 6 kg
* Broń jednostrzałowa, ładowana od wylotu lufy.

 

[DeletedUser]

Karabiny Sharpsa - seria jednostrzałowych karabinów ładowanych odtylcowo. Model 1859 należał do tzw. karabinów wyborowych swoich czasów i był szeroko używany na Dzikim Zachodzie. Ich projektantem był Christian Sharps.
Budowa i Historia

Karabiny Sharpsa posiadały nowatorski, opatentowany zamek poprzeczno-suwliwy, który był otwierany za pomocą dźwigni pełniącej także rolę kabłąka spustu. Po umieszczeniu naboju, ponowne przesunięcie kabłąka powodowało powrót zamka do ustawienia pierwotnego i odcięcie tyłu papierowego naboju, przez wbudowaną gilotynkę, dając dostęp do prochu. Odpalenie następowało za pomocą kapiszona. Dzięki temu, wyposażony w Sharpsa żołnierz mógł oddać do pięciu strzałów na minutę.

Od 1866 roku zamek i komora zostały zmodernizowane, aby mogły pomieścić nabój .50-70 Government z centralną spłonką.

W karabiny gwintowane Model 1859 wyposażone zostały dwa pułki sharpshooters (tj. "strzelców wyborowych") pułkownika Hirama Berdana.